Door: Ria Demarteau

Een stiltewandeling in het Amsterdamse Bos:
Is het daar dan zo stil?
Nou nee;
-er komen vliegtuigen laag over
-mensen, die hun hond uitlaten en hard roepen, dat ze terug moeten komen
-rengroepjes, die luid met elkaar converseren
-spelende kinderen
Toch kun je de stilte in het bos ervaren, omdat je bij jezelf kunt blijven
door in stilte te wandelen.
Het geeft een natuurlijk en rustgevend gevoel; dat is de stilte!!

Dan kom ik meer bij mezelf; focus mijn aandacht minder op één punt,
waarbij ik loskom van wat ik zie en/of hoor.
En dan kan ik opeens met liefde iets moois ontdekken:
het ruisen van de wind door de bomen. De bomen horen kreunen was een  speciale ervaring
– een vogeltje vlak voor je voeten
een gevoel van verbondenheid
het samen klinken van onze voetstappen in eenzelfde cadans

Ruim 7 jaar geleden liep ik de wandelingen met Lisette mee tot zij ging verhuizen en de wandelingen zouden stoppen.
Dat zou zo ontzettend jammer zijn en ik wilde dit prachtige gebeuren niet laten verdwijnen; dus nam ik het stokje over.
Dat was wel even wennen: ipv mezelf te laten leiden, moest ik me nu focussen op het wijzen van een route.
Ook leerde ik een labyrint tekenen, zodat ik samen met de groep dit af en toe tijdens de wandeling kan maken en lopen.

Nu kijk ik terug op ruim 5 jaar ervaring met groepen van 0 tot 16 deelnemers, die allen in wisselende samenstelling meelopen.
Vorig jaar ontmoette ik een oud deelneemster van Lisette, die dacht, dat iemand anders het had overgenomen; en dus al ruim 5 jaar mijn nieuwsbrieven ontvangt. Nu ze weet dat ik het ben gaat ze weer meelopen.

Nadat we even met elkaar hebben kennis gemaakt geef ik altijd een inleiding met een korte oefening, waarna de wandeling in stilte start.
De bijdrage, die ik hiervoor vraag is vrijwillig (geef wat het jou heeft gegeven) . Ik doneer alle bijdragen aan “Euro-a-Day”: een organisatie, die zich het doel stelt goed onderwijs te verzorgen voor kansarme kinderen. Als oud kleuterleidster en onderwijzeres vind ik dat heel erg belangrijk, want alle kinderen hebben recht op onderwijs.

Al 5 jaar werk ik mee aan “Dag van de Stilte”, die altijd op de laatste zondag van oktober is.
In 2015 werd het jubileum gevierd in het Vondelpark, waarbij verschillende stilte-activiteiten werden georganiseerd. Voor mij was dat een labyrint in het openlucht theater.
Op een goed moment kwam er een grote groep jongelui met een enorme gettoblaster, die het podium op klommen. Ik legde uit wat er gaande was en vroeg of ze veel geluid zouden maken. Plotseling was het muisstil en de hele groep zat in een cirkel te mediteren.

Nee, het hoeft rondom jou niet stil te zijn; je gaat de stilte bij jezelf ervaren!!!