Dit blog is geschreven door Ilonka de Haan.
Op 8 maart zetten we onze voeten op Indiase bodem om een lang weekend het 35-jarige bestaan van de Stichting Art of Living te vieren: het World Culture Festival met een paar miljoen mensen uit meer dan 155 landen. Het is zo groots dat je je er vooraf eigenlijk niets bij kunt voorstellen. Wat een gaaf gevoel dat er op dit moment mensen uit de hele wereld naar deze plek reizen om gehoor te geven aan het feit dat we een ‘One World family’ zijn.
Op de eerste dag van het festival, vertrekken we met 120 Nederlanders in bussen naar het festivalterrein. We horen dat de plek van het festival een historisch belangrijke plek is. Geschriften uit de veda’s (o.a. de Bhagavad Gitta) spelen zich af bij deze rivier, die ook wel de tweeling van de Ganges wordt genoemd. Alles is top geregeld en we vinden elkaar in de mensenmassa via de vrolijke oranje cowboyhoeden en Nederlandse zwaaivlaggen.
De komende drie dagen worden we ongemerkt volledig opgenomen in een stroom van positieve energie. Op het podium worden de speeches met regeringsleiders, prominenten en spiritueel leiders over de hele wereld vloeiend afgewisseld door de meest prachtige optredens. Je begrijpt niet waar de hoeveelheid artiesten (ook allemaal vrijwilligers!) in de mooiste kleurrijke kostuums steeds weer vandaan komen. Het gaat maar door! 1700 klassieke dansers uit India worden afgewisseld met 1000 zangers uit China. De Zwitserse alpenhoorns hebben het toneel nog niet verlaten of er staat een grote groep Argentijnen die meeslepend en sensueel de tango dansen. Het publiek gaat compleet uit zijn dak bij de hippe rap waarbij 100 hiphoppers uit Amerika swingen, maar ook bij het acrobatische nummer van de Japanners of het opzwepende sufi nummer van de Pakistanen. Iemand naast me zegt: het lijken wel de Olympische Spelen voor Kunst en Cultuur!
Naast het feestelijke gevoel ben je je enorm bewust van de uitdagende situatie in de wereld. De inaugeratiespeech van de President van India en een indrukwekkend aantal internationale hoogwaardigheidbekleders – o.a. uit Duitsland, Frankrijk, Noorwegen, Lithuanie, Belgie, USA, Pakistan, de Europese Unie – delen hun boodschap voor vrede met ons. Is op dit moment echt 1 op de 7 mensen in nood of op de vlucht?
Op zaterdag zitten er 1200 religieuze leiders op het podium. Een aantal van hen neemt ons mee in bevlogen woorden, er is een boodschap van de Paus en van de Dalai Lama. onze Nederlandse Rabijn Soetendorp spreekt uit zijn hart en de Islamitische Mufti uit Syrië maakt grote indruk op mij. Je zult op dit moment in zijn land het geloof uitdragen. De woorden krijgen diepte, omdat we hier met elkaar voelen dat het anders kan in de wereld, terwijl de realiteit zo anders is. Op zondag mediteren we met elkaar en is het zo stil en vredig. Ik hoor een vliegtuig zacht door de lucht heen zoeven.
Na een van de laatste optredens kijk ik achter me en ik zie meer dan 1 miljoen lichtjes van de i-phones schitteren. Tegelijkertijd zwaaien alle internationale vlaggen naast elkaar door de lucht. Dit beeld ontroert me enorm! Het idee dat we allemaal dat licht zijn. Al deze mensen nemen iets van dat licht mee naar huis en daarmee bereikt dit festival alle hoeken van de wereld.
Ilonka en haar man Mari tijdens het World Culture Festival.